หนังตลกยุคเก่า ๆ นี่เป็นอะไรที่มีเอกลักษณ์มาก เป็นเอกลักษณ์ที่เราคุ้นเคยมาจากการ์ตูนที่ดูตอนเด็กอย่าง Pink Panther (พอพูดชื่อเรื่องทีเพลงเปิดลอยมาเลย ตื่อดึง ตือดึง ตือดึ๊ง ตื่อดึงตือดึงตื๊อดึง ตื่อดึงตื๊อดืออออ… นั่นแหละ) หรือพวกทอมแอนด์เจอร์รี่ ป๊อปอาย อะไรพวกนั้น เราว่า Airplane! เป็นหนังที่มีอะไรหลายอย่างคล้ายกับการ์ตูน

ในขณะที่หนังตลกสมัยใหม่ — แต่ก็นั่นแหละ จะว่าหนังตลกสมัยใหม่ก็พูดยาก จะกลายเป็นว่า generalise เกินไป เอาเป็นว่าตลกแบบ Jim Carrey หรือแบบ Zack Galifianakis อะไรแบบนี้ละกัน — จะเป็นหนังพลังแรงสูง ไฮอ็อกเทน หนังเก่า ๆ จะเนิบ ๆ ยิงมาทีละมุก ๆ แต่ละมุกก็มักจะชงและตบในฉากเดียว ไม่ต้องเก็บ setup ไว้ในแรมแล้วมา payoff ในอีกฉากนึงสิบห้านาทีต่อมาไรงี้ เราว่ามันดูสบายดี บางมุกก็ฉลาด (มุก It’s an entirely different kind of flying, altogether นี่งงไปสิบวิ) บางมุกก็ เอ่อะ ถ้าเอามาใส่ในหนังสมัยนี้โดนด่าตาย พวกมุกเหยียดผิวทั้งหลายอะ ก็อืม ข้ามไป

ที่เราไม่รู้คือ หนังเรื่องนี้เป็นจุดกำเนิดของ pop reference เยอะมาก อย่าง “I’m serious, and don’t call me Shirley.” นี่มาจากหนังเรื่องนี้นะ เพิ่งรู้

By the way, is there anyone on board who knows how to fly a plane?