เรื่องนี้มีคนแนะนำมา แล้วเราบอกปัดไปเพราะเป็นหนังภาษาฝรั่งเศส ขี้เกียจอ่านซับ

ซึ่งคิดผิดมาก เพราะชอบมาก

เราไม่รู้จะติดป้ายหนังเรื่องนี้ว่ายังไง เป็น slice of life? เป็นหนังที่ Hayao Miyazaki จะสร้างถ้าปู่แกเกิดที่ฝรั่งเศส? เป็นรอมคอมที่ส่วนรอมไม่ค่อยรอมแถมส่วนคอมก็แปลก ๆ เซอร์เรียล ๆ ? ไม่รู้ดิ

จุดอ่อนของเราอย่างนึงคือ เรามักจะชอบหนังที่ไปถ่ายทำในสถานที่ที่เราเคยไปมากเป็นพิเศษ อย่างที่เคยบอกไปแล้วคือ Skyfall หรือ Lost in Translation แต่กับ Amélie นี่จะแปลกหน่อย เพราะเราเคยไปปารีส แต่ไม่ชอบ

แต่ แต่ปารีสในสายตาของ Amélie นั้นซีเปียและใจดีและโรแมนติก ปารีสในสายตาของ Amélie คือการเอากล่องที่อัดแน่นไปด้วยความทรงจำในวัยเด็กไปคืนให้คุณลุงแปลกหน้า คือการเล่นซ่อนแอบกับพระเอกหน้าโบสถ์ Sacré-Cœur (จนเราเกือบลืมไปเลยว่าเคยโดนไถเงินหน้าโบสถ์ ตรงแถว ๆ ที่นางเอกแอบมองพระเอกผ่านตู้โทรศัพท์นั่นแหละ แก๊งโจรชักมีดเลยจ้า อา #ปารีสชีวิตดีดีที่ลงตัว)

ความพิลึกกึกกือของหนังส่วนนึงมาจากความย้อนแย้งของโทนหนัง บางตอน Amélie ก็โยนก้อนหินแฉลบน้ำเล่น แต่บางตอนเธอก็ไปถามหาผู้ชายในเซ็กซ์ช็อป บางตอน Amélie นั่งดูศิลปินวาดภาพ แต่บางตอนเธอก็บุกเข้าไปในบ้านคนอื่นแล้วเทเกลือใส่ขวดเหล้าเขา หลาย ๆ ฉากมันตัดกัน มันคอนทราสต์ Amélie เป็นเหมือนส่วนผสมแปลก ๆ ของเด็กและผู้ใหญ่ แต่ทั้งหมดที่ทำไปก็เพราะเธออยากช่วยคนอื่น

ที่พิลึกไปกว่านั้นคือภาพ หนังเรื่องนี้สีอุ่นมาก สีส้มตุ่น ๆ ทั้งเรื่อง เป็นเอกลักษณ์สุด ๆ แถมการใช้เลนส์กว้างทำให้เวลาดึงกล้องเข้าไปใกล้ตัวละครทำให้ฉากดูมีความลึก แปลกตาดี

สรุปคือ Amélie เป็นหนังเกี่ยวกับสาวน้อยบ้องแบ๊วในเมืองปารีสสีส้ม ๆ กับพื้นหลังเป็นดนตรีจากหีบเพลง

ซึ่งดี