1. ดิอเมซิ่งเอมม่าสโตน
  2. ที่ไปหารีวิวอ่านหลังดูจบเพราะอยากรู้ว่ารีวิวพวกนั้นจะชอบติด label ให้ทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนที่พระเอกด่านักวิจารณ์ไหม สรุปคือ label เต็มเลย
  3. เสียงกลองติดหัวมาก ดูจบแล้วยังได้ยินเสียงตึ๊งตึ่ง ๆๆ อยู่เลย
  4. ไม่พูดถึง long take คงไม่ได้แหละ เจ๋งจริงอันนี้ เหมือนกับคนสร้างได้ไอเดียว่า ถ้าจะทำหนังเกี่ยวกับบรอดเวย์ ทำไมไม่ทำสไตล์บรอดเวย์ คือนักแสดงจำบทเล่นไปยาว ๆ แล้วมีตัวละครที่อยู่ในสปอตไลท์ฉากละคนสองคน แล้วเปลี่ยนโฟกัสไปเรื่อย ๆ ตามเรื่อง
  5. ชอบเวลาเปลี่ยนโฟกัสจากตัวละครหนึ่งไปหาอีกตัวละคร มันดูลื่นไหลดี
  6. ฉากที่ถ่ายกับกระจกโหดมาก โชว์พาวสุด
  7. แต่เวลาในหนังมันแปลก ๆ เหมือนเวลาเดินด้วยความเร็วไม่คงที่ กลางวันน้อยกว่ากลางคืน อ้าวเดี๋ยว ๆ ซ้อม เดี๋ยว ๆ ออกไปกินเหล้า อ้าว กลับมาซ้อมอีกละ
  8. หนังแนวนี้มีข้อแก้ตัวง่าย ๆ คือ “ตั้งใจน่ะ” เช่น เฮ้ยทำไมมันเดี๋ยวค่ำเดี๋ยวเช้า อ๋อ ตั้งใจน่ะ เฮ้ยทำไมต้องมีฉากเวทีพร่ำเพรื่อ อ๋อ ตั้งใจน่ะ
  9. บรอดเวย์รายได้น้อย คือศิลปะขั้นสูงหรือยาบำรุงความพรีเทนเชียส?
  10. หนังบล็อคบัสเตอร์คือศิลปะที่ผ่านการวิวัฒนาการให้เข้าถึงคนกลุ่มมากหรือขยะบริโภคนิยม?
  11. เราว่าหนังมันไม่เข้าใจตัวเองพอ ๆ กับความไม่เข้าใจตัวเองของพระเอก แต่ถ้าแก้ตัวว่า “อ๋อ ตั้งใจน่ะ” เราก็คงเชื่อแหละ
  12. ประเด็นที่หนังยกขึ้นมาเสนอก็ไม่ใช่อะไรใหม่ แต่ก็ไม่แย่ ส่วนตัวชอบวิธีการนำเสนอมากกว่าประเด็นที่เอามาเสนอ