Carol คือ “หนังเบี้ยนที่เข้าชิงออสการ์ปีล่าสุดอะ”

หนังเรื่องนี้ classy มาก เพราะ Cate Blanchett เธอ classy อยู่แล้ว กุลสตรีสุด ๆ ทุกท่าทาง ทุกอารมณ์ บางทีคลาสนั้นก็มาจากตัวละครของเธอเอง แต่บางทีก็อดคิดไม่ได้ว่าความคลาสนั้นอาจจะมาจากกรอบของสังคมที่ตีล้อมเธอไว้จนแน่นไม่มีที่หายใจ

Cate Blanchett มี screen presence สูงมาก ฉากไหนที่มีเธออยู่ด้วย Cate Blanchett จะกลบทุกอย่างหมด จนอยากจะให้เพลา ๆ ลงไปบ้าง ให้นักแสดงคนอื่นมีพื้นที่ได้แสดงบ้าง

น่าเสียดายที่ นอกจากการแสดงของ Cate Blanchett แล้ว หนังเรื่องนี้ไม่ค่อยเหลืออะไรให้ชื่นชมมากมายนัก ตัวละครของ Rooney Mara ค่อนข้างจืดและกลืนหายไปกับฉากหลัง ที่เหลือก็ดราม่าทั่วไป

อ้อ ยังมีอีกอย่างที่เราชอบคือ cinematography โดยเฉพาะเฟรมมิ่งเราว่าบรรเจิดเลิศวิไลมาก ตอนกลาง ๆ เรื่องหนังเล่นกับเฟรมมิ่งในกระจกรถหลายรอบ ตัวละครสองคนจะถูกเฟรมให้อยู่ในกรอบเดียวกัน หรือแยกกรอบกันขึ้นอยู่กับสถานการณ์และความรู้สึกของทั้งสองคนนั้น กรอบหน้าต่าง กรอบประตูถูกใช้เป็นเฟรมได้หมด มีฉากนึงที่ตัวละครนั่งอยู่ที่โต๊ะกินข้าว แต่มีขอบประตูเป็น foreground บังตัวละครอื่นที่ร่วมโต๊ะเดียวกัน แล้วแต่ละคัทก็ค่อย ๆ เปิดเผยว่ามีใครนั่งอยู่ที่โต๊ะบ้าง มันเดาง่ายแหละเพราะหนังใช้เฟรมมิ่งแบบนี้มาทั้งเรื่อง แต่เวลาได้เห็นจริง ๆ มันก็ เออ ก็สวยดี