Forgetting Sarah Marshall คือหนังที่เราเคยดูตั้งแต่เดือนพฤษภานู่น แต่ดูไม่จบ ถ้าจำไม่ผิดเราให้เหตุผลว่า “หนังแบบนี้” เป็นหนังตลกที่ไม่ถูกจริตเรา วันนี้ไม่รู้คิดอะไรอยู่ถึงลองให้โอกาสมันอีกรอบ

เราว่าจริง ๆ มันก็โอเคนะ ถ้ามองว่าหนังเรื่องนี้คือหนังอกหักที่บาลานซ์ความสมจริงกับความเว่อร์เพื่อให้ตลกได้ดี

ความสมจริงหมายความว่าไง? หมายความว่าตัวละครไม่ใช่แค่ trope ไม่ใช่แค่คลิเช่ซ้ำซาก พระเอกไม่ใช่แค่ nice guy ที่โดนโชคชะตาเล่นงาน ตัวร้ายไม่ใช่อสูรกายที่พยายามจะทำให้พระเอกตกนรกทั้งเป็น Sarah Marshall (เล่นโดย Kristen Bell) อาจจะแสดงออกอย่างนั้น แต่หนังก็มาเฉลยว่าทำไม Sarah ถึงบอกเลิก Peter (เล่นโดย Jason Segel) ส่วนนางเอกก็ไม่ใช่แค่นางฟ้าที่มาลงเอยกับพระเอกตอนท้ายเรื่อง (เท่านั้น) แต่ก็มีความหลัง มีจุดบกพร่อง

หนังต้องการจะบอกว่า ในความรักและการอกหักนั้น ไม่มีผู้แพ้ผู้ชนะ ไม่มีใครเป็นตัวดีตัวร้ายหรอก น้ำเน่าแมะ

เหมือนกับใน How I Met Your Mother (ทำไมพูดถึงอีซีรีส์นี้บ่อยจังพักนี้) ที่ Ted ถาม Robin ว่า “You weren’t trying to win the breakup?” แล้ว Robin ตอบว่า “I was trying to survive it.”

เราไม่ได้ต้องการจะเป็นผู้ชนะ เราต้องการอยู่รอด วรั๊ย