เฮ่ย ไม่คิดว่าจะชอบหนังเรื่องนี้มากขนาดนี้ แบบ อธิบายไม่ถูกอะ แต่คิดว่าคงกลับมาดูหนังเรื่องนี้ซ้ำอีกเรื่อย ๆ ไม่เบื่อเลย

Frances Ha เล่าเรื่องของ Frances (เล่นโดย Greta Gerwig) หญิงวัยยี่สิบเจ็ดผู้ไร้งาน ไร้บ้าน และไร้เงิน แต่ก็มีมุมมองต่อชีวิตที่สนุกสนาน หนังอาร์ตเฮาส์เรื่องนี้ถูกถ่ายทอดผ่านภาพขาวดำ ผสมกับส่วนประกอบกุ๊กกิ๊กของนูเวล วาก (Nouvelle Vague — แปลตรงตัวว่า ”คลื่นลูกใหม่” กระแสการทำหนังของฝรั่งเศสในช่วงปี 1950 (ช่วงนี้อ่านเรื่องนี้อยู่พอดีน่ะ)) โดยเฉพาะการตัดต่อแบบข้าม ๆ หรือฉากที่กล้องแทร็กตามนางเอกที่วิ่งข้ามถนน

แต่ถึงอย่างนั้น Frances Ha ก็ไม่ได้จริงจังกับตัวเองมากไป ไม่ได้พรีเทนเชียส แต่กลับกัน บทพูดของตัวละครสมจริง แต่ก็ฉลาด เป็นกันเองแบบไม่ต้องประดิษฐ์ประดอยประโยคมาปะทะกัน และความตลกของหนังก็มาจากลักษณะนิสัยของตัวนางเอกเอง เสน่ห์ล้นเหลือมากคนนี้

“I’m so embarrassed, I’m not a real person yet.”

เราว่าที่เราชอบหนังเรื่องนี้มากเพราะความมองโลกในแง่ดีของนางเอกนี่แหละ มันพลอยให้เราสบายใจไปด้วยว่า เออ ถึงชีวิตของเธอจะเละเทะ แต่มันก็โอเคอะ มันไม่จำเป็นต้องมีความสุขตลอด ไม่ต้องได้ทุกอย่างตามที่ฝันก็ได้

แค่นี้ก็ได้ ไม่เป็นไร

มันเป็นข้อความที่ขี้แพ้ดีนะ เป็นข้อความที่คนเขียนหนังสือประเภทรวยได้ในสามวันจะต้องดิ้นพล่านพร้อมตะโกนด่าว่าทัศนคติแบบนี้มันห่วยแตก มีแต่ผู้แพ้เท่านั้นที่คิดแบบนี้ แต่ในขณะเดียวกันมันก็เป็นเครื่องปลอบใจได้แบบแปลก ๆ เพราะเวลาเราหมุนตามโลกไม่ทัน เราอาจจะไม่ต้องการคนมาบอกให้หมุนเร็วขึ้น ให้วิ่งเร็วขึ้น แต่อาจจะอยากได้หนังซักเรื่องมาบอกว่า อือ แค่นี้ก็ได้

ไม่เป็นไร