เป็นหนังที่เริ่มในประเทศอเมริกา จบในประเทศอเมริกา แต่มีความเป็นอังกฤษจ๋ามาก

สิ่งนึงที่ชอบเกี่ยวกับ Like Crazy คือการใช้ภาพเล่าเรื่องแทนคำพูด แล้วเอาคำพูดมาพัฒนาตัวละครแทน ถึงบทพูดจะไม่ดีเท่าไหร่ แต่ก็ฟังดูเป็นธรรมชาติดี

อีกอย่างคือหนังเรื่องนี้นำเสนอความอึดอัดและน่าหงุดหงิดของความสัมพันธ์ระยะไกลได้ดี ในชีวิตจริงมันไม่มีนางร้ายหรือตัวโกงที่จะเข้ามา “แย่งผัว” ใคร แต่ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเกิดขึ้นเพราะมันช่วยไม่ได้ ก็ไม่ได้คุยกัน ไม่ได้เจอกัน แล้วจะให้ทำไง เจอกันทีอีกไม่กี่วันก็ต้องจากกันไปอีก อะไรจะเกิดมันก็ช่วยไม่ได้จริงไหม

เพราะฉะนั้นหนังไม่ได้เล่าถึง Sam หรือ Simon ในทางร้ายเลย กลับกันฝ่าย Jacob กับ Anna มากกว่าที่เป็นตัวร้ายในเรื่องของตัวเอง

ส่วนด้านที่ไม่ชอบคือมุมกล้อง เราเข้าใจว่าหนังจงใจให้เฟรมมิ่งพระเอกกับนางเอกแยกกันในหลาย ๆ ฉาก หรือพยายามบีบเฟรมให้แน่น ให้อึดอัด แต่เราว่าบางทีมันก็มากไปจนบางทีปิดหน้านักแสดงซะมิด จะเอาอะไรมาบังกล้องนักหนา

ตอนจบของหนังนั้นดู ๆ ไปก็เหมือนแฮปปี้เอนดิ้ง กลิ่นเหมือนแฮปปี้เอนดิ้ง รสชาติเหมือนแฮปปี้เอนดิ้ง แต่ทำไมในความรู้สึกมันเป็นอึดอัดเอนดิ้ง

(Rest in peace, Anton Yelchin.)