Once
(2007)
อันนี้มีคนแนะนำมาว่า แนวเดียวกับ Begin Again (ซึ่งเราชอบ) แต่เน้นเพลงเยอะนิดนึง
กลายเป็นว่าเราชอบเรื่องนี้มากกว่า Begin Again อีก
ถ้าจะติดป้ายให้หนังเรื่องนี้ก็คงประมาณว่า Once คือหนังที่ครึ่งนึงเป็นอินดี้มิวสิคัลแนวฟีลกู้ด อีกครึ่งนึงเป็น MV ผสม making of ของอัลบั้มของพระเอก
ส่วนอีกครึ่งนึงเป็นหนังสั้นขนาดยาวว่าด้วยความรักของคนสองคนที่มีชีวิตจริงมาขวางไว้
ความชอบของเราอาจจะมาจากกลิ่นอายของหนัง Makoto Shinkai ที่แทรกอยู่ตลอดเรื่อง ถึง Once จะไม่มีการเดินเรื่องแบบ Shinkai แต่ตัวละคร โทนเรื่อง และแก่นของหนังเราว่าคล้าย ๆ กัน เช่น ตัวละครแบบ “จริง ๆ“ (ไม่ใช่จริงแบบสมจริง แต่จริงแบบน่าเบื่อ จริงแบบน่าเบื่อแบบมีเสน่ห์) มีความรับผิดชอบจริง ๆ ตัวเอกทั้งสองคนมีชีวิต มีสัมภาระทางอารมณ์ที่ต่างคนต่างแบกไว้ มีอดีตก่อนมาเจอกัน และมีชีวิต มีอนาคตเป็นของตัวเองหลังเจอกันแล้ว (ซึ่งจะเป็นอนาคตร่วมกันหรือไม่ หนังก็เฉลยให้ก่อนจบ) หนังเรื่องนี้เป็นเหมือนหน้าต่างส่องเข้ามาให้คนดูเห็นหนึ่งสัปดาห์กว่า ๆ ที่ชีวิตของทั้งสองคนนี้เกี่ยวพันกันในนครดับลิน
อี๋ ลิเก
ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือเปล่า แต่เพลงของพระเอกที่คลอเป็นพื้นหลังจะมี backup vocal ของนางเอกเสมอ แม้แต่ตอนที่ — ตามเนื้อเรื่อง — พระเอกเป็นคนร้องคนเดียว แต่ในเพลงของนางเอก ไม่มีเสียงร้องหรือกีตาร์ของพระเอกอยู่เลย เป็น foreshadowing อะไรหรือเปล่านะ ถ้าใช่เราก็ชอบ
ฉากที่ชอบสุดคือฉากในร้านขายเครื่องดนตรี เป็นเพลงที่เราชอบที่สุดในหนังด้วย ดูจบแล้วไปหาชื่อเพลงทันที สรุปคือเพลงชื่อ Falling Slowly ได้ออสการ์สาขาเพลงประกอบด้วย แต่โดยรวมถ้านับทั้งอัลบั้มแล้วเราชอบเพลงจาก Begin Again มากกว่าอยู่ดี
เราว่า Once เป็นหนังที่เหมาะกับการดูซ้ำ ๆ แบบไม่ต้องคิดอะไรมาก