ผนังมีสองด้าน ด้านในและด้านนอก

PTSD (หรืออาการใกล้เคียงที่ตัวเอกแสดงให้เห็นคือ C-PTSD) ก็มีสองด้านเหมือนกัน คือด้านใน (trauma) และด้านนอก (post-trauma) และ Room ก็นำเสนอทั้งสองด้านด้วยอุปมาของ “ห้อง”

อันนี้เราตั้งใจพูดให้งง ๆ จะได้ไม่สปอยล์

หนังครึ่งแรกบีบคั้นหัวใจมาก ตั้งแต่ตอนที่หนังเปิดเผยว่า “ห้อง” คืออะไร สถานการณ์ของ Joy และ Jack เป็นยังไง และสภาพของห้องผ่านมุมมองที่แตกต่างของทั้งสองคน ในขณะที่ Joy เห็นว่าห้องนั้นคือสถานที่จองจำ แต่สำหรับ Jack แล้ว ห้องเดียวกันนั้นกลับเป็นโลกทั้งใบ เราชอบการตัดไปตัดมาระหว่างภาพชัดลึก (มุมมองของ Joy) กับภาพชัดตื้น (มุมมองของ Jack)

ห้องนั้นมีชักโครกพัง ๆ แต่ห้องนั้นก็มีเจ้างูเปลือกไข่

พอดูไปจนถึงเหตุการณ์สำคัญตอนกลางเรื่องเราก็งงว่า เฮ้ย มันเหลืออีกครึ่งเรื่อง จะหาทางลงยังไง จะจบยังไงให้สวย

แต่หนังก็ทำให้เราตั้งใจดูได้ตลอดจนจบ

เราว่าหนังส่วนใหญ่ถ้าจะเล่าเรื่องเดียวกันกับ Room คงแบ่งเวลาให้กับเหตุการณ์ครึ่งแรกและครึ่งหลังเป็นแบบ 25:75 หรือ 75:25 เพื่อจะได้เน้นไปที่มุมใดมุมหนึ่ง แต่การที่ Room แบ่ง 50:50 เราว่าโอเคเลย มันสมดุลกว่าที่คิด

แต่ก็ทำให้เราไม่อยากเขียนถึงครึ่งหลังมากเพราะกลัวสปอยล์ เอาเป็นว่าแนะนำให้ดู แต่ถ้าจะดูก็อย่าอ่านเรื่องย่อ และอย่าดูเทรลเลอร์นะ