ฉากแรก ๆ ของ The Darjeeling Limited เรานึกว่าดูผิดเรื่อง เพราะกล้องไม่ทำมุมฉากกับพื้นหลัง กล้องสั่นตอนดอลลี่ แถมความสมมาตรในฉากแทบไม่มี นี่ Wes Anderson ตัวจริงหายไปไหน แล้วเอาใครมากำกับ! (แต่พอขึ้นรถไฟแล้วสไตล์เดิม ๆ ก็กลับมา เฮ่อ ค่อยยังชั่ว)

หนังเรื่องนี้ว่าด้วยการท่องเที่ยวของชายชาวอเมริกันสามพี่น้อง ซึ่งระหว่างการท่องเที่ยว แต่ละคนก็ได้เรียนรู้อะไรบางอย่างเกี่ยวกับความสำคัญของคนรอบข้าง

โดยมีฉากหลังเป็นชนบทของอินเดีย และกลิ่นเครื่องเทศทะลุจอ

ถึงตอนนี้เราก็ไม่รู้จะเขียนถึงอะไรแล้วนอกจากว่านี่คือหนัง Wes Anderson ทุกอย่างทั้งมุมกล้อง blocking บทพูด เสื้อผ้า โทนสีมันถูกอธิบายได้ด้วยชื่อผู้กำกับหมดแล้ว

ที่น่าชื่นชมคือ เราไม่คิดว่าจะมีใคร romanticise ประเทศอินเดียให้เราอินได้ แต่เฮ้ย หนังเรื่องนี้ทำได้ (แต่เอาจริง ๆ ก็ยังไม่อยากไปอยู่ดี เกรงว่าอาหารที่นั่นจะไปรบกวนสันติภาพในลำไส้)

ถ้าจะให้เทียบกับหนัง Wes Anderson เรื่องอื่น เราออกจะแพ้หนังแนวเดินทางท่องเที่ยวหนีความจริง (escapism) มากกว่าแนวอื่น ๆ เลยจัดอันดับให้สูงกว่า Moonrise Kingdom หน่อยนึงละกัน

ก็นั่นแหละ เรายังไม่เบื่อสไตล์นี้ สถานีต่อไป The Life Aquatic สินะ